Dvorac Špicer
Dvorac Špicer nalazi se u mestu po imenu Beočin, na obroncima Fruške Gore. Dvorac je podigao Ede Špicer, jedan od vlasnika Beočinske fabrike cementa. Sagrađen je krajem 19. veka, i predstavlja jedan od retkih primera eklektične arhitekture u Vojvodini.
Dvorac je trenutno u veoma lošem stanju. Unutrašnjost i spoljašnjost znatno su oštećeni, ali i dalje sadrže ogromno mnoštvo neobičnih, zanimljivih i pomalo bizarnih arhitektonskih detalja. S obzirom da je ruiniran, u dvorac je moguće ući, prošetati dvorištem, popeti se na sprat ili izaći na balkon.
Dvorac je građen u eklektičkom stilu karakterističnom za kraj 19. i početak 20 veka, koji objedinjuje različite arhitektonske stilove - romaniku, gotiku, renesansu, barok, kao i modernije stilove poznate kao jugendstil, art nuvo i secesija. Enterijer je karakterističan primer mađarske secesije, a posebno je interesantan kamin od zelene žolnai keramike, koji se nalazi u glavnom holu dvorca. Već u poodmaklom stadijumu rušenja, dvorac je posle Drugog svetskog rata jedno vreme služio kao restoran. Danas ga u Beočinu nazivaju "kućom duhova".
Dvorac Špicer
Istorija dvorca Špicer
Dvorac Špicer sazidan je 1898. godine. Arhitekta koji ga je projektovao zvao se Stajndl Imre, a napravljen je po narudžbini porodice Špicer, imućnih beočinskih građana nemačkog porekla, koja je posedovala znatan udeo u akcijama Beočinske fabrike cementa.
Porodica Špicer živela je u dvorcu sve do početka Drugog svetskog rata, kada su iz Beočina otišli u Nemačku, gde njihovi potomci i danas žive. Za vreme rata, dvorac je služio kao sedište nemačke komande, a nakon rata je u njemu bila škola, pa biblioteka, Dom kulture, rukometni klub i, na kraju, restoran. Posle toga je dvorac u potpunosti napušten, kakav je i danas.
Kako stići do dvorca Špicer?
Beočin je varoš na desnoj obali Dunava, nedaleko od Novog Sada. Do Beočina se najlakše može stići prigradskim autobusom iz Novog Sada.
Od Novog Sada do Beočina vozi prigradski autobus broj 78, koji kreće sa gradske autobuske stanice. Do Beočina ima desetak autobusa dnevno, a red vožnje možete videti na adresi http://www.gspns.co.rs
Beočin je malo mesto, pa je snalaženje lako. Iz centra krenite Dunavskom, jednom od najvećih ulica. Ona se u jednom trenutku nastavlja u Fruškogorsku ulicu, koja vodi ka Fruškoj Gori. Na možda dvadesetak minuta do pola sata hoda od centra ugledaćete dvorac Špicer sa svoje desne strane. Dvorac se nalazi odmah pored puta.
Šta videti u dvorcu Špicer?
Dvorac predstavlja raskošnu zgradu ukletog izgleda. Svojom arhitekturom pripada eklektičnom stilu, što znači da predstavlja mešavinu više arhitektonskih pravaca - u konkretnom slučaju dvorca porodice Špicer 
to su gotika i romanika, barok i renesansa.
Unutrašnjost dvorca dekorisana je u stilu secesije, sa mnogo (danas teško oštećene) žolnai keramike. U glavnom holu dvorca najuočljiviji je kamin od zelene keramike. Na spratu postoji očuvano kupatilo, zajedno sa kadom.
Vitraži na prozorima dvorca Špicer pravljeni su od raznobojnog stakla koje je sačuvalo svoje žive boje. Vitraži imaju floralnu tematiku i prilično su oštećeni, ali i dalje predstavljaju fascinantan prizor.
Dvorac Špicer nalazi se u sred parka koji je nastao u vreme kada je dvorac sagrađen, ali sada predstavlja neurednu mešavinu žbunja i drveća. U dvorištu se nalazi jedan mali paviljon, kao i imitacija bunara nastala za potrebe snimanja filma "Crna mačka, beli mačor".
Dvorac ima jednu prostranu terasu na koju je moguće izaći, i brojne spoljašnje arhitektonske ukrase u vidu ljudskih figura, zmajeva itd.
Priča se da je dvorac nedavno kupila jedna nemačka kompanija, i da planira da ga renovira i u njega smesti svoje sedište, ali te informacije nisu proverene, i zasad izgleda da se ništa ne dešava. U svakom slučaju, poželjno je obići dvorac dok se to ne dogodi, i dok je još moguće ući.
