Crkva u Dobrom Potoku
Dobri Potok je dolina u Rađevini, interesantna zbog svoje stare drvene crkve, posvećene uspenju presvete Bogorodice, kraj koje se nalazi prastaro groblje sa neobičnim kamenim nadgrobnim spomenicima, i mali etno - muzejski kompleks, u vidu nekoliko drvenih kucica podignutih u tradicionalnom stilu. U njima su smešteni 
muzej enterijera, etnografski i prirodnjački muzej, koji svi sadrže bogate kolekcije vezane za prošlost ovog kraja.
Dobri Potok nalazi se svega jedan kilometar severno od Krupnja, u podnožju Jagodnje, Boranje i Sokolske Planine, na nekih 280 metara nadmorske visine, u samom centru Rađevine.
Danas se crkva i muzejski kompleks nalaze na granici sela Lipenovići i grada Krupnja, u mestu koje nosi ime Dobri Potok, još iz starih vremena kada je tu postojalo selo sa tim imenom.
Istorija Krupnja i Dobrog Potoka
Prvi pisani pomen Krupnja datira iz 1417. godine, a nalazi se u dubrovačkim sudskim aktima. Dubrovački pisari zapisivali su ga kao Crupan, Chrupagn ili Crupagn.
Krupanj svoj procvat doživljava u srednjem veku, kada postaje središte značajnih istorijskih zbivanja. Iz ovog perioda dominiraju stećci - nadgorbni spomenici razasuti po celom Krupnju. Dubrovčani, privučeni rudnim bogatstvom Krupnja i Rađevine, naseljavaju ovaj kraj, u kome cveta zanatstvo i trgovina, i niču topionice ruda pored reka koje protiču kroz grad. U to vreme Dubrovčani su imali u Krupnju katoličku crkvu.
U vreme turskog osvajanja Despotovine, 1459. godine, Krupanj pripada zvorničkom sandžaku u okviru Bosanskog pašaluka. U turskim popisima iz 16. i 17. veka Krupanj se pominje kao rudnik u kome se održava pazar, a početkom 17. veka pominje se kao kadilučki centar i kasaba. U njemu su tada većinsko stanovništvo činili Srbi, a iz popisa iz 1528. godine saznajemo da je tu postojala pravoslavna crkva u Dobrom Potoku, čiji je pop bio Jovan Doselac sa sinovima Vukanom i Jovanom.
Legenda kaže da je crkva u Dobrom Potoku počela da se gradi u Lazarici, ali šta god majstori za dan nazidaju, noću nestane. Onda su tražili temelje, i uspeli da ih pronađu tek predveče, pored jednog potoka. Tako su prestali da grade crkvu u Lazarici i podigli je na dobrom mestu - tamo gde je Bog želeo da bude crkva.
U periodu 1600. - 1604. zabeleženo je da u ovde postojali popovi Paun i Aleksa. U to vreme dobropotočka crkva nalazila se u okviru Zvorničke eparhije. 
Oko 1711. godine crkva je delimično spaljena od strane Turaka, da bi ubrzo potom bila obnovljena.
Požarevačkim mirom, 1718. godine, severozapadna Srbija i Krupanj pripadaju austrijskoj državi. Godine 1791. Austrija i Turska potpisuju ugovor kojim Rađevina i Krupanj pripada Turskoj. Godine 1804, Rađevinu na ustanak podiže harambaša Đorđe Obradović Ćurčija, iz Krupnja.
Sve do 1834. godine Krupanj i Rađevina pripadali su zvorničkom sandžaku, koji se nalazio u okviru bosanskog pašaluka. Godine 1834, zahvaljujući knezu Milošu Obrenoviću, Krupanj i Rađevina prisajedinjeni su Kneževini Srbiji. Godine 1862. kapetan Petar Radojlović iseljava Turke iz Soko grada, i ruši ovu moćnu tvrđavu.
U prvom svetskom ratu, ovde u se odigrale čuvene bitke na Drini i Mačkovom Kamenu. U drugom svetskom ratu Krupanj je bombardovan i spaljen, kao jedan od važnih centara Užičke republike, a posle rata je ponovo izgrađen.
Kako stići do Dobrog Potoka?
Dobri Potok, zajedno sa svojom crkvom i etno - muzejskim kompleksom, nalazi se na svega jedan kilometar severno od Krupnja, na granici sela Lipenovići, u podnožju Jagodnje, Boranje i Sokolske planine.
Do Krupnja se može stići redovnom autobuskom linijom iz Valjeva ili Šapca.
Autobuska stanica Šabac, tel. 015 / 322-065 ili 015 / 324 - 104.
Železnička stanica Šabac, tel. 015 / 341-912
Autobuska stanica Valjevo, tel. 014 / 221 - 482
Šta videti u Krupnju i Dobrom Potoku?
Crkva uspenja presvete Bogorodice u Dobrom Potoku spada u najstarije crkve u Podrinju. Iako je, tokom proteklih vekova, više puta teško oštećena, uspela je da sačuva svoj originalni izgled.
Na ulazu u crkvenu portu od tesane hrastovine upletene jasenovim prućem, nalaze se dve kapije: mala i velika, na drvenim stubovima, pokrivene šindrom, a na svakoj stoje po tri krsta. Ispod manje kapije nalazi se spomen - ploča Milošu Obrenoviću, i ploča koja sadrži istoriju crkve.
Sama crkva zidana je od hrastovine, uključujući i krov. Ulazi se kroz pripratu ukrašenu interesantnim duborezima. Ikonostas potiče iz 1826. godine i potpuno je očuvan. Ispred crkve se nalaze konaci, a iznad je zvonik dograđen u 19. veku. U sastavu konaka je trpezarija, kao i muzejski kompleks.
Etnografski muzej sadrži različite stare predmete vezane za svakodnevnu upotrebu u seoskim domaćinstvima ovog kraja. Osim prirodnjačkog muzeja, tu je i muzej enterijera, u kome se može videti kako su, nekada davno, iznutra izgledale tipične kuće u Rađevini, zajedno sa nameštajem, tepisima, slikama i predmetima različite namene.
U porti crkve postoje i dve podzemne kapele, izgrađene u napuštenim rudarskim oknima iz kojih su nekada vađeni antimon i olovo. To su kapela Sv. Prokopija, zaštitnika rudara, i kapela Sv. Petke. Odmah do kapela je i livada na kojoj se nalazi veliko staro groblje sa interesantnim nadgrobnim spomenicima.
U neposrednoj blizini je i česma "Braće Jugovića", poznata još u prošlom veku, i mnoštvo kamenih spomen - ploča: Harambaši Đorđu Obradoviću Ćurčiji koji je podigao rađevinu na ustanak 1804. godine; Knezu Krsti Ignjatoviću, koji je branio Krupanj od turaka između 1804. i 1812. godine; kapetanu Petru Radojloviću, koji je raselio Turke i 1862. godine srušio Soko-grad.
Na Petrovdan se ovde odigrava tradicionalno nadigravanje u narodnim kolima.
